Verbum

разрыхле́нне гл. рыхліць.

разрыхлі́ць гл. рыхліць.

разрыхля́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Машына, апарат для рыхлення, разрыхлення чаго-н.

2. Рэчыва, якое надае чаму-н. рыхласць, порыстасць.

разрыхля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., што.

Тое, што і рыхліць.

Р. глебу.

разры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты; зак., што.

Рыючы, раскідаць, развярнуць.

Р. двор.

|| незак. разрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

разрэгулява́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лю́ецца; зак.

Страціць рэгуліроўку, выйсці з рабочага стану.

Станок разрэгуляваўся.

разрэ́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; зак.

1. Стаць рэдкім (у 2 знач.), радзейшым, утварыўшы прамежкі.

Пасевы разрэдзіліся.

2. Стаць менш шчыльным, менш густым.

Змрок разрэдзіўся.

|| незак. разрэ́джвацца, -аецца.

|| наз. разрэ́джванне, -я, н.

разрэ́дзіць, -рэ́джу, -рэ́дзіш, -рэ́дзіць; -рэ́джаны; зак., што.

1. Зрабіць радзейшым, не такім частым, аддзяліўшы прамежкамі адзін ад аднаго.

Р. буракі.

2. Зрабіць меней шчыльным, меней густым.

Сонца разрэдзіла туман.

3. Разбавіць, развесці якой-н. вадкасцю.

Р. раствор.

|| незак. разрэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разрэ́джванне, -я, н.

разрэ́заць, -рэ́жу, -рэ́жаш, -рэ́жа; -рэ́ж; -рэ́заны; зак.

1. гл. рэзаць.

2. што. Зрабіць рану на чым-н.; парэзаць.

Р. палец.

|| незак. разраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і разрэ́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разраза́нне, -я, н., разрэ́з, -у, м. і разрэ́званне, -я, н.

разрэкламава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак., каго-што (разм.).

Рэкламуючы, зрабіць вядомым; расхваліць.

Р. тавар.