Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

танцо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто танцуе, умее танцаваць.

Хлопец гэты і т., і спявак.

|| ж. танцо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

танцо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Артыст балета, выканаўца танцаў.

|| ж. танцо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

танцпляцо́ўка, -і, ДМо́ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж.

Спецыяльна абсталяваная адкрытая пляцоўка для танцаў.

танцу́лькі, -лек (разм., іран.).

Вечар з танцамі, вечарынка.

У яе т. у галаве.

танчэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак. (разм.).

Станавіцца танчэйшым, больш тонкім.

Лёд танчэе з краёў.

|| зак. патанчэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е.

тонка... (а таксама танка...¹).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) тонкі (у 1 і 7 знач.), напр.: тонкавалакністы, тонкадашчаны, тонкапрадзенне, тонкаслаёвы, тонкасцябловы, тонказавостраны, тонкапсіхалагічны;

2) дробны (у 1 знач.), напр.: тонкаабмалочаны, тонказярністы, тонкакрышталічны, тонкапрасеяны, тонкапясчаны, тонкаразмолаты, тонкараспылены, тонкаструктурны.