Verbum

намо́кнуць, -ну, -неш, -не; намо́к, -кла; -ні́; зак.

Стаць мокрым, прамокнуць.

Н. пад дажджом.

|| незак. намака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

намо́ршчыцца гл. моршчыцца.

намо́ршчыць гл. моршчыць.

намо́тваць гл. наматаць.

намо́тка гл. матаць¹.

намудрава́ць гл. мудраваць.

наму́л, -у, м.

Хворае ад націрання месца.

Н. на спіне каня.

наму́ляць гл. муляць.

наму́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак.

1. Нацярпецца мук, гора.

Н. ў вайну.

2. Вельмі стаміцца.

Н. ў дарозе.

наму́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго.

1. Многа, доўга памучыць каго-н., прынесці многа гора, мук.

2. Вельмі стаміць.