катэго́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.
1. У філасофіі: асноўнае паняцце, якое адлюстроўвае найбольш істотныя сувязі і адносіны рэальнай рэчаіснасці і пазнання.
К. часу.
К. формы і зместу.
2. У навуковай тэрміналогіі: родавое паняцце, якое абазначае разрад з’яў, прадметаў ці найбольш агульную іх прымету.
Граматычныя катэгорыі.
К. роду.
Гістарычныя катэгорыі.
3. Група асоб, аднародных прадметаў, з’яў, аб’яднаных агульнасцю якіх-н. прымет.
Розныя катэгорыі людзей.
|| прым. катэгарыя́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; кніжн.).
катэ́дж, -а, мн. -ы, -аў, м.
Індывідуальны гарадскі ці сельскі жылы дом (звычайна двухпавярховы) з зямельным участкам.
К. з мансардай.
ка́тэт, -а, М -тэце, мн. -ы, -аў, м.
У матэматыцы: старана прамавугольнага трохвугольніка, якая прымыкае да яго прамога вугла.
катэхі́зіс, -а, мн. -ы, -аў, м.
Кароткі выклад хрысціянскага веравучэння ў пытаннях і адказах.