Verbum

касмето́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па касметалогіі.

касме́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Вучэнне аб сродках і метадах паляпшэння знешняга выгляду чалавека.

2. Сродкі і спосабы догляду скуры твару, цела і інш., якія выкарыстоўваюцца для падтрымання іх здаровага стану і прыгожага выгляду.

Дэкаратыўная к.

Натуральная к.

Магазін касметыкі.

|| прым. касметы́чны, -ая, -ае.

касметы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).

1. Невялікая сумачка для прадметаў касметыкі.

2. Спецыялістка па касметычным доглядзе твару, цела.

касмі́чны, -ая, -ае.

1. гл. космас.

2. перан. Грандыёзны, велізарны.

Касмічныя маштабы.

касмы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Тое, што і касмыль.

касмыкава́ты, -ая, -ае (разм.).

Які выступае касмыкамі, складаецца з касмыкоў.

Касмыкаватая кудзеля.

|| наз. касмыкава́тасць, -і, ж.

касмы́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Пасма, касмыль (воўны, валасоў).

касмы́ль, -я́, мн. -і, -ёў, м. (разм.).

Скудлачаная пасма валасоў, воўны і пад.

Касмылі валасоў.

К. кудзелі.

|| памянш. касмылёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м.

касні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Вузкая палоска тканіны; істужка, якую ўплятаюць у касу¹.

Завязаць каснікі бантам.

2. перан. Тое, што нагадвае сабой істужку, мае форму вузкай палоскі.

|| памянш. каснічо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м. (да 1 знач.).

|| прым. касні́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

кассё, -я́, мн. ко́ссі і (з ліч. 2, 3, 4) кассі́; ко́ссяў, н.

Ручка ў касе²; касільна.