Verbum

раздабрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.

Тое, што і растаўсцець.

раздабы́ткі, -аў (разм.).

У выразе: на (у) раздабыткі — каб раздабыць што-н., разжыцца на што-н. (ісці, хадзіць і пад.).

раздабы́ць, -бу́ду, -бу́дзеш, -бу́дзе; раздабы́ў, -была́, -ло́; -бу́дзь; -бы́ты; зак., каго-што (разм.).

Здабыць, дастаць з цяжкасцямі.

Р. зброю.

Р. харчы.

|| незак. раздабыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

раздажджы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дажджы́цца, безас.; зак. (разм.).

Стаць надоўга дажджлівым, сырым (пра надвор’е).

раздаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -до́іцца; зак.

Пачаць даваць больш малака.

Карова раздаілася.

|| незак. раздо́йвацца, -аецца.

раздаі́ць, -даю́, -до́іш, -до́іць; -до́ены; зак., каго-што.

Дабіцца павелічэння надою (ад малочнай жывёлы).

|| незак. раздо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раздо́й, -ю, м. і раздо́йванне, -я, н.

раздаро́жжа, -а, н.

Месца, дзе сходзяцца і разыходзяцца дарогі, ростань.

◊

На раздарожжы — у стане сумнення, роздуму, хістання, у нерашучасці (быць, стаяць, знаходзіцца і пад.).

раздары́ць, -дару́, -до́рыш, -до́рыць; -до́раны; зак., каго-што.

Раздаць у выглядзе падарункаў усё, многае.

Р. кнігі сябрам.

|| незак. раздо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

разда́тачны, -ая, -ае.

1. гл. раздаць¹.

2. Які прызначаны для раздачы.

Р. матэрыял.

3. у знач. наз. разда́тачная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Памяшканне, дзе праводзіцца раздача чаго-н.

разда́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца раздачай чаго-н.

|| ж. разда́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.