умо́ўчаць, -чу, -чыш, -чыць; зак., аб чым або пра што.
Знарок не сказаць пра што-н.
У. пра самае галоўнае.
Не магу ў. аб чым-н. або што-н. (павінен сказаць).
|| незак. умо́ўчваць, -аю, -аеш, -ае.
умудры́цца, -ру́ся, -ры́шся, -ры́цца; -ры́мся, -рыце́ся, -ра́цца; зак.
Ухітрыцца зрабіць што-н., а таксама (іран.) ухітрыцца зрабіць што-н. такое, чаго лёгка можна пазбегнуць.
Як ты ўмудрыўся на столькі спазніцца?
|| незак. умудра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
умурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.
Памясціць, умацаваўшы цаглянай кладкай; умазаць.
У. касцёл.
|| незак. умуро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. умуро́ўванне, -я, н.
умыва́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Пасудзіна з кранам або ракавіна з кранам над ёй для ўмывання.
умыка́нне, -я, н.
У некаторых народаў: выкраданне нявесты ў яе бацькоў.
Шлюб умыканнем.
Звычай умыкання.
умыкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., каго (спец.).
Выкрасці нявесту, дзяўчыну.
|| незак. умыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
умы́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., каго-што.
Памыць (твар, рукі, шыю).
У. дзіця.
У. рукі (таксама перан.: ухіліўшыся, зняць з сябе адказнасць за што-н.). Ранак, умыты росамі (перан.).
|| незак. умыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| звар. умы́цца, -ы́юся, -ы́ешся, -ы́ецца; незак. умыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. умыва́нне, -я, н.; прым. умыва́льны, -ая, -ае.