Verbum

уго́днічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Весці сябе ўгодліва.

У. перад начальнікам.

уго́йдвацца гл. угайдацца.

уго́лас, прысл.

1. Так, што чутно іншым, гучна, голасна.

Чытаць у.

2. перан. Адкрыта, на людзях.

Заявіць пра што-н. у.

уго́ртванне гл. угарнуць.

уго́ртваць гл. угарнуць.

уго́ру гл. угару.

уграва́цца гл. угрэцца.

уграва́ць гл. угрэць.

угра́знуць, -ну, -неш, -не; угра́з, -зла; -ні́; зак.

1. Засесці, завязнуць у гразі.

2. перан. Трапіўшы ў якое-н. становішча, не знайсці сіл, магчымасці выйсці з яго (разм.).

У. у даўгах.

|| незак. уграза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

у́гра-фі́нскі, -ая, -ае.

Тое, што і фіна-ўгорскі.