Verbum

танкля́вы, -ая, -ае.

Не зусім тонкі, танкаваты.

|| наз. танкля́васць, -і, ж.

танне́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.

Станавіцца таннейшым.

Абутак не таннее.

|| зак. патанне́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е.

та́нны, -ая, -ае.

1. Які мала каштуе, недарагі.

Танная тканіна.

2. перан. Які не мае каштоўнасці, пусты.

Танная слава.

|| наз. та́ннасць, -і, ж.

танта́л, -у, м.

Цвёрды тугаплаўкі метал светла-шэрага колеру.

|| прым. танта́лавы, -ая, -ае.

танта́лаў, -лава.

У выразе: танталавы мукі — нясцерпныя мукі ад усведамлення блізкасці жаданай мэты і немагчымасці яе дасягнення.

тану́ць, тану́, то́неш, то́не; тані́; незак.

1. Апускацца пад ваду на дно пад уздзеяннем сілы цяжару.

2. Гінуць, апускаючыся на дно.

Карабель тоне.

3. у чым. Апускацца ў што-н. мяккае, вязкае і пад.; засядаць, вязнуць у чым-н.

Т. у гразі.

Т. у снезе.

4. перан. Станавіцца малапрыкметным сярод чаго-н.

Хацінкі танулі ў зеляніне садоў.

|| зак. патану́ць, -тану́, -то́неш, -то́не; -тані́.

танцава́льны гл. танец.

танцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; незак.

1. што і без дап. Выконваць танец; умець выконваць танцы.

Т. вальс.

І Халімон танцуе, калі яму шанцуе (прыказка).

2. перан. Не стаяць на месцы, пераступаць з нагі на нагу (пра коней).

|| зак. станцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны (да 1 знач.).

танцза́ла, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Зала, прыстасаваная для танцаў.

танцма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м.

1. Настаўнік танцаў (уст.).

2. Пастаноўшчык танцаў у тэатры або танцавальнай групе.