напа́с, -у,
Ступень адкормленасці жывёлы.
напа́с, -у,
Ступень адкормленасці жывёлы.
напа́свіцца, 1 і 2
Наесціся на пашы; многа папасвіцца (пра жывёлу, птушак).
напа́свіць, -су́, -се́ш, -се́; -сём, -сяце́, -су́ць; напа́свіў, -віла; напасі́;
Пасучы на пашы, накарміць (пра жывёлу, птушак).
напаску́дзіць
напасле́дак,
Пад канец, завяршаючы што
напа́сці, -паду́, -падзе́ш, -падзе́; -падзём, -падзяце́, -паду́ць; напа́ў, -па́ла; -падзі́;
1. Кінуцца на каго-, што
2. Рэзка, адмоўна выступіць супраць каго-, чаго
3. 3 прагнасцю пачаць што
4. Выпадкова натрапіць на што
5. Раптоўна ахапіць, з’явіцца (пра душэўны або фізічны стан).
Не на таго напаў (нарваўся) (
||
||
напа́сць, -і,
Бяда, няшчасце.
напатка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца;
1. Ідучы, едучы, сустрэцца з кім
2. (1 і 2
напатка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны;
1. Ідучы або едучы, сустрэць каго
2.
напаў...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае:
1) напалову з чым
2) не зусім, не да канца,
3) палавіна таго, аб чым гаворыцца ў другой частцы,