Verbum

расхвалі́цца, -валю́ся, -ва́лішся, -ва́ліцца; зак. (разм.).

Пачаць празмерна хваліцца.

|| незак. расхва́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

расхвалі́ць, -валю́, -ва́ліш, -ва́ліць; -ва́лены; зак., каго-што.

Вельмі часта, не адзін раз пахваліць.

Р. вучня.

|| незак. расхва́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расхва́льванне, -я, н.

расхвалява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна хвалявацца, стаць бурным (пра мора, раку, возера і пад.).

Мора расхвалявалася.

2. Моцна ўсхвалявацца.

Ветэран расхваляваўся ад успамінаў.

расхвалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-што.

1. Прымусіць хвалявацца, зрабіць бурным (пра мора, раку, возера і пад.).

Вецер расхваляваў возера.

2. Моцна ўсхваляваць.

Успаміны расхваляваліяго.

расхварэ́цца, -э́юся, -э́ешся, -э́ецца; зак. (разм.).

Моцна і надоўга захварэць.

Нешта ён расхварэўся.

|| незак. расхво́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

расхваста́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -во́шчацца; зак. (разм.).

1. Сапсавацца, размачаліцца ад хвастання.

Пуга расхвасталася.

2. Разбіцца, раскалаціцца.

Міска расхвасталася.

|| незак. расхво́ствацца, -аецца.

расхваста́ць, -вашчу́, -во́шчаш, -во́шча; -вашчы́; -васта́ны; зак., што (разм.).

1. Сапсаваць хвастаннем, размачаліць.

Р. пугу.

2. Разбіць, раскалаціць.

Р. гаршчок.

|| незак. расхво́стваць, -аю, -аеш, -ае.

расхвата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

Тое, што і расхапаць.

|| незак. расхва́тваць, -аю, -аеш, -ае.

расхілі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -хі́ліцца; зак.

Адхіліць, адысці ў розныя бакі (пра што-н. самкнутае).

Заслона расхілілася.

|| незак. расхіля́цца, -я́ецца.

расхілі́ць, -хілю́, -хі́ліш, -хі́ліць; -хі́лены; зак., што.

Адхіліць, адвесці ў розныя бакі; разняць самкнутае.

Р. шторы.

|| незак. расхіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.