Verbum

разга́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж. (разм.).

Тое, што і развіліна.

Р. старога дрэва.

На разгаліне дарог спынілася машына.

разгалінава́нне, -я, н.

1. гл. разгалінавацца, разгалінаваць.

2. Месца, дзе што-н. разгаліноўваецца, разыходзіцца ў розныя бакі.

На разгалінаванні дарог.

разгалінава́ны, -ая, -ае.

1. Які мае многа галін, разгалінаванняў.

Разгалінаваная яблыня.

2. Які мае многа адцзелаў, аддзяленняў, размешчаных у розных месцах.

Разгалінаванае прадпрыемства.

|| наз. разгалінава́насць, -і, ж.

разгалінава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ну́ецца; зак.

1. Даць галіны (пра расліны).

Разгалінавалася сасна.

2. перан. Раздзяліцца на некалькі частак, ліній, напрамкаў, якія ідуць з аднаго пункта ў розныя бакі.

|| незак. разгаліно́ўвацца, -аецца і разгаліня́цца, -я́ецца.

|| наз. разгалінава́нне, -я, н.

разгалінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

1. Раздзяліць на некалькі частак, ліній, якія ідуць ад аднаго пункта ў розныя бакі.

Р. чыгуначны пуць.

2. Раздзяліць на часткі, аддзелы, аддзяленні і пад.

|| незак. разгаліно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разгалінава́нне, -я, н.

разгалі́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ні́цца; зак.

Пайсці ў галіны, даць многа голля.

Разгалінілася ліпа.

|| незак. разгаліня́цца, -яецца.

|| наз. разгаліне́нне, -я, н.

разга́лісты, -ая, -ае.

3 шырока раскінутымі галінамі.

Р. дуб.

|| наз. разга́лістасць, -і, ж.

разгамані́цца, -маню́ся, -мо́нішся, -мо́ніцца; зак. (разм.).

Тое, што і разгаварыцца.

Разгаманіліся сябры.

|| незак. разгамо́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

разганя́цца гл. разагнацца.

разганя́ць гл. разагнаць.