уцэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; зак., у каго-што і каму ў што.
Страляючы, кідаючы або ўдараючы, папасці ў каго-, што-н.
Камень уцэліў яму ў патыліцу.
У. каменем у акно.
уцягну́цца, -ягну́ся, -я́гнешся, -я́гнецца; -ягні́ся; зак., у што.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прасунуцца ў вузкую адтуліну.
Нітка ўцягнулася ў іголку.
2. Прыняць удзел у чым-н., уключыцца ў што-н.
У. ў размову.
3. перан. Асвоіцца з чым-н., прывыкнуць, прызвычаіцца, прыахвоціцца да чаго-н.
У. ў работу.
У. ў гарэлку.
|| незак. уця́гвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
уцягну́ць, -ягну́, -я́гнеш, -я́гне; -ягні́; -я́гнуты; зак.
1. каго-што. Цягнучы, завалачы каго-, што-н. у што-н. або сілаю ўвесці ўнутр чаго-н.
У. сані ў вазоўню.
У. каго-н. у памяшканне.
2. што ў што. Усунуць у якую-н. адтуліну.
У. нітку ў іголку.
3. што. Удыхнуць.
У. паветра.
4. асаб. і безас., што. Утуліць, увабраць унутр (галаву, шчокі, жывот і пад.); запасці.
У. галаву ў плечы.
Жывот уцягнула.
5. перан., каго (што) у што. Схіліць уступіць у што-н., прыняць удзел у чым-н.
У. у драмгурток.
У. у спрэчку.
|| незак. уця́гваць, -аю, -аеш, -ае.
|| прым. уцяжны́, -а́я, -о́е (да 1 і 3 знач.).
Уцяжная труба.
У. рукаў помпы.
уцяжа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што (кніжн.).
Зрабіць цяжэйшым.
У. канструкцыю.
|| незак. уцяжа́рваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. уцяжа́рванне, -я, н.
уцяка́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак., у што.
Тое, што і упадаць (у 2 знач.).
Ручай уцякае ў рэчку.
|| зак. уцячы́, -ячэ́, -яку́ць; уцёк, уцякла́, -ло́.
уцяка́ч, уцекача́, мн. уцекачы́, уцекачо́ў, м.
1. Той, хто ўцёк² (у 2 знач.).
2. Тое, што і бежанец.
|| ж. уцяка́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.