Verbum

скаламу́ціць гл. каламуціць.

скалану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Задрыжаць, затрэсціся; страсянуцца, здрыгануцца.

Бярозка ад удару скаланулася.

2. Уздрыгнуць.

С. ад холаду.

3. перан. Моцна захвалявацца.

Сэрца маё скаланулася ад непрыемнай весткі.

|| незак. скалана́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

скалану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.

1. каго-што. Прымусіць здрыгануцца, страсянуцца.

С. грушу.

Вецер скалануў дзверы.

Машыну скаланула на калдобіне (безас.).

2. што. Перамяшаць часцінкі вадкасці, страсянуўшы пасудзіну.

С. квас.

3. безас., каго-што. Перакрывіць, перасмыкнуць (пра сутаргавы рух).

Ад холаду яго скаланула.

4. перан., каго-што. Ахапіць, авалодаць (пра пачуцці, думкі); моцна ўзрушыць, усхваляваць.

Жаль скалануў сэрца маці.

5. перан., каго (што). Вымусіць каго-н. аддаць што-н. (разм.).

Калі скаланём, дык аддасць.

|| незак. скалана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

скалапе́ндра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Невялікая членістаногая ядавітая жывёліна.

|| прым. скалапе́ндравы, -ая, -ае.

скалду́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; зак. (разм.).

Зблытацца, скудлаціцца (пра валасы, шэрсць і пад.).

скалду́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што (разм.).

Зблытаць, скудлаціць (валасы, шэрсць і пад.).

скале́лы, -ая, -ае.

Які моцна змёрз, скалеў.

С., ледзь жывы, вярнуўся з лесу.

|| наз. скале́ласць, -і, ж.

скале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Вельмі змерзнуць.

Скалелі рукі на марозе.

скале́чыцца гл. калечыць.

скале́чыць гл. калечыць.