Verbum

ва́дкі, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў стане вадкасці, здольны цячы.

Вадкія рэчывы (у адрозненне ад цвёрдых і газападобных). Вадкае паліва.

|| наз. ва́дкасць, -і, ж.

вадналы́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца вадналыжным спортам.

Спаборніцтвы вадналыжнікаў.

|| ж. вадналы́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

вадналы́жны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да водных лыж.

В. спорт.

вады́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Пухір, які ўсхопліваецца пры апёку скуры.

вадэві́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

Кароткая камічная п’еса, у якой дыялогі чаргуюцца з песнямі.

|| прым. вадэві́льны, -ая, -ае.

вода... (а таксама вада...).

Першая састаўная частка складаных слоў у знач.: які адносіцца да вады, да яе выкарыстання, да дзеянняў сілай вады; пішацца, калі націск у другой частцы слова падае не на першы склад, напр.: водаварот, водакарыстанне, воданепранікальны.