Verbum

скрыўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак.

Тое, што і крывіць.

скры́ць, скры́ю, скры́еш, скры́е; скры́ты; зак., каго-што.

Утаіць што-н. ад каго-н.

С. сваю радасць.

|| незак. скрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

скрыча́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; -чы́ся; зак.

Знемагчы ад крыку.

Унук скрычаўся.

скрыша́льны, -ая, -ае.

Тое, што і сакрушальны.

|| наз. скрыша́льнасць, -і, ж.

скрышы́цца гл. крышыцца.

скрышы́ць гл. крышыць.

скрэ́баць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Тое, што і скрабаць.

скрэ́бла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Тое, што і скрабніца.

2. Лапатка для саскрэбвання чаго-н.

Зламаць с.

|| прым. скрэ́блавы, -ая, -ае.

скрэ́бці, скрабу́, скрабе́ш, скрабе́; скрабём, скрабяце́, скрабу́ць; скроб, скрэ́бла; скрабі́; скрэ́бены; незак.

1. каго-што і без дап. Драпаць чым-н. вострым на паверхні.

С. падлогу.

Мыш скрабе за шпалерамі.

2. каго-што. Счышчаючы, дзерці чым-н. вострым, цвёрдым.

С. скавараду пяском.

С. снег.

3. што. Чысціць, знімаць верхні слой (пра маладую гародніну, рыбу і пад.).

С. моркву.

С. рыбу.

4. звычайна безас., перан. Хваляваць, трывожыць.

Цэлы дзень скрабе на душы.

|| аднакр. скрабяну́ць, -бяну́, -бяне́ш, -бяне́; -бянём, -беняце́, -бяну́ць; -бяні́.

|| наз. скрабе́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).

скрэ́бціся, скрабу́ся, скрабе́шся, скрабе́цца; скрабёмся, скрабяце́ся, скрабу́цца; скро́бся, скрэ́блася; скрабі́ся; незак.

Скрабучы, рабіць шум (гл. скрэбці ў 1 знач.).

У запечку скрабецца мыш.