расстры́га, -і,
Служыцель рэлігійнага культу, пазбаўлены царкоўнага сану, або манах, пазбаўлены манаства.
расстры́га, -і,
Служыцель рэлігійнага культу, пазбаўлены царкоўнага сану, або манах, пазбаўлены манаства.
расстры́гчы, -рыгу́, -рыжэ́ш, -рыжэ́; -рыжо́м, -рыжаце́, -рыгу́ць; -ры́г, -гла́; -рыжы́; -ры́жаны;
Пазбавіць духоўнага сану або манаства.
||
||
расстрэ́л, -у,
1.
2. Смяротная кара, якая чыніцца выстралам з агнястрэльнай зброі.
расступі́цца, 1 і 2
1. (1 і 2
2. Утварыць трэшчыны, разысціся ў бакі (пра зямлю, скалы, хвалі
||
расстыкава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся;
Правесці расстыкоўку, раз’яднацца.
||
||
рассудзі́ць, -суджу́, -су́дзіш, -су́дзіць; -су́джаны;
1. каго-што. Разабраўшы абставіны, факты, вырашыць, хто правы, хто вінаваты.
2. Абдумаць, рашыць, разважыць.
||
рассука́цца, 1 і 2
Развіцца, распусціцца (пра скручанае).
||
рассука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і -сучу́, -су́чаш, -су́ча; -сука́ны;
Развіць, распусціць (скручанае).
||
рассу́нуцца, 1 і 2
1. Рухаючыся, сунучыся ў бакі, аддаліцца, раз’яднацца, расступіцца.
2. Разбурыцца, разваліцца (
||
рассу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь: -нуты;
1. што. Рухаючы, сунучы ў розныя бакі, раз’яднаць, адсунуць, расхіліць.
2. што. Зрабіць шырэйшым, раскласці (што
3. каго-што. Прымусіць расступіцца.
||
||