Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

напалірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што і чаго.

1. гл. паліраваць.

2. Паліруючы, зрабіць у нейкай колькасці.

Н. цацак.

|| незак. напаліро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

напалі́ць, -палю́, -па́ліш, -па́ліць; -па́лены; зак.

1. што і ў чым. Нагрэць паленнем¹ (у 4 знач.).

Н. у хаце.

2. што. Нагрэць да вельмі высокай тэмпературы.

Н. жалеза.

3. чаго. Нагатаваць у нейкай колькасці шляхам перапальвання.

Н. вугалю з дрэва.

4. чаго. Расходаваць у нейкай колькасці (разм.).

Н. электрычнасці на сто рублёў.

|| незак. напа́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. напа́л, -у, м. і напа́льванне, -я, н.

напа́лм, -у, м.

Спецыяльная гаручая сумесь для бомб, агнямётаў і інш.

Спаліць напалмам.

|| прым. напа́лмавы, -ая, -ае.

Напалмавая бомба.

напало́ву, прысл.

Тое, што і напалавіну.

напало́хацца гл. палохацца.

напало́хаць гл. палохаць.

напалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-чаго.

Настраляць, здабыць дзічыны на паляванні.

напама́дзіцца гл. памадзіць.

напама́дзіць гл. памадзіць.

напамі́н, -у, м. (разм.).

Тое, што і напамінак.