Verbum

касаўё, -я́, мн. -і́, -ёў, н. (разм.).

Тое, што і кассё.

каса́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Абскарджанне і перагляд судовага рашэння, якое яшчэ не ўступіла ў законную сілу, вышэйстаячай судовай інстанцыяй па скарзе бакоў або пратэсце пракурора (спец.).

К. прысуду.

Падаць на касацыю.

2. Заява з просьбай аб пераглядзе або адмене судовага рашэння (разм.).

Падаць касацыю.

3. Адмена выбараў або прызнанне іх несапраўднымі ў выніку парушэння выбарчага закона.

|| прым. касацы́йны, -ая, -ае.

каса́ч¹, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Травяністая расліна з доўгімі мечападобнымі лістамі і вялікімі кветкамі жоўтага, сіняга або фіялетавага колеру.

|| прым. касачо́вы, -ая, -ае.

Сямейства касачовых (наз.).

каса́ч², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Цецярук-самец, які ў адрозненне ад самкі мае ў хвасце доўгае выгнутае пер’е.

|| прым. касачо́вы, -ая, -ае.

касе́канс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адна з трыганаметрычных функцый — секанс дадатковага вугла.

касе́та, -ы, ДМ -се́це, мн. -ы, касе́т, ж.

1. Святлонепранікальны футляр для засцярогі святлоадчувальных матэрыялаў (фота-, кінаплёнкі і пад.).

2. Стандартная па форме прылада, кантэйнер, у які змяшчаюцца якія-н. дэталі, матэрыялы.

Бомбавая к.

3. Плоская закрытая каробка для магнітафоннай стужкі.

|| прым. касе́тны, -ая, -ае.

К. магнітафон.

касе́ц, касца́, мн. касцы́, касцо́ў, м.

Той, хто косіць траву, збажыну.

касі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Сельскагаспадарчая машына для касьбы.

касі́льна, -а, мн. -ы, -аў, н.

Тое, што і кассё.

касі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая распараджаецца касай, выдае і прымае грошы, каштоўныя паперы, прадае білеты; работнік ка́сы (у 1 і 3 знач.).

|| ж. касі́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. касі́рскі, -ая, -ае.