Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфхцчшыэюя.
авеілнору

ско́лванне¹ гл. скалоць¹.

ско́лванне² гл. скалоць².

ско́лвацца¹ гл. скалоцца¹.

ско́лвацца² гл. скалоцца².

ско́лваць¹ гл. скалоць¹.

ско́лваць² гл. скалоць².

ско́лка гл. скалоць¹.

ско́мкаць гл. комкаць.

скон, -у, м.

Тое, што і скананне.

◊

Да (самага) скону (дзён, гадоў, жыцця) (разм.) — да (самай) смерці.

ско́нчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак.

1. Тое, што і кончыцца (у 1 і 2 знач.).

2. Тое, што і памерці (у 1 знач.).