Verbum

картынгі́ст, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца картынгам.

картэ́ж, -у, мн. -ы, -аў, м.

Урачыстае шэсце, працэсія.

Вясельны к.

|| прым. картэ́жны, -ая, -ае.

картэ́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Аб’яднанне буйных прадпрыемстваў якой-н. галіны прамысловасці, якія захоўваюць камерцыйную і вытворчую самастойнасць, арганізаванае з мэтай рэгулявання вытворчасці, забеспячэння панавання на рынку, кантролю над цэнамі і атрымання манапольных прыбыткаў.

Нафтавы к.

2. Пісьмовы выклік на дуэль (уст.).

|| прым. картэ́льны (да 1 знач.), -ая, -ае.

Картэльнае аб’яднанне.

карт-бла́нш, нескл., м. (кніжн.).

Неабмежаваныя паўнамоцтвы, дадзеныя якой-н. асобе, поўная свабода ў дзеяннях.

карумпава́ны, -ая, -ае.

Прасякнуты карупцыяй.

Карумпаваныя элементы.

|| наз. карумпава́насць, -і, ж.

кару́начніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Жанчына, якая вырабляе карункі.

кару́нд, -а, М -дзе, м.

Вельмі цвёрды мінерал, разнавіднасцямі якога з’яўляюцца рубін, тапаз, сапфір.

|| прым. кару́ндавы, -ая, -ае.

кару́нкі, -аў.

Ажурныя вырабы з ільняных, шаўковых і іншых нітак для аздобы бялізны, адзення і пад.

|| прым. кару́нкавы, -ая, -ае.

кару́пцыя, -і, ж.

Подкуп хабарам, прадажнасць службовых асоб, дзяржаўных чыноўнікаў і палітычных дзеячаў.

Барацьба з карупцыяй.

|| прым. карупцы́йны, -ая, -ае.

карупцыяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзяржаўны чыноўнік, палітычны або грамадскі дзеяч, замешаны ў карупцыі.