Verbum

уто́ркнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ні́ся; зак., у што.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і уткнуцца (у 1 знач.).

Кап’ё ўторкнулася ў зямлю.

2. Уперціся, уткнуцца ў што-н.

Лодка ўторкнулася носам у пясок.

У. тварам у падушку.

3. Тое, што і уткнуцца (у 3 знач.).

У. ў газету.

|| незак. уто́рквацца, -аюся, -аешся, -аецца.

уто́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак., што ў што.

Уткнуць, усадзіць што-н. вострае, тонкае ў глыб або ўнутр чаго-н.

У. кассё ў зямлю.

|| незак. уто́ркваць, -аю, -аеш, -ае.

уто́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак., каму-чаму.

1. Выконваць другую партыю пры спяванні або ігры на музычным інструменце (спец.).

Бас уторыць тэнару.

2. Паўтараць якія-н. гукі.

Лясное рэха ўторыць стуку сякеры.

уто́чванне гл. утачыць¹.

уто́чвацца¹ гл. утачыцца¹.

уто́чвацца² гл. утачыцца².

уто́чваць¹ гл. утачыць¹.

уто́чваць² гл. утачыць².

уто́чка¹, -і, ДМ -чцы, ж.

1. гл. утачыць¹.

2. мн. -і, -чак. Сточаная частка чаго-н.

уто́чка², -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тое, што ўшыта ў што-н.