спра́віць, спра́ўлю, спра́віш, спра́віць; спра́ўлены; зак., што.
1. Купіць, набыць што-н.
С. новае паліто.
2. Адсвяткаваць паводле ўстаноўленага звычаю.
С. свята ўраджаю.
3. Ажыццявіць, зрабіць нешта задуманае; выканаць (якую-н. работу, абавязкі, даручэнне і пад.; разм.).
С. дамашнюю работу.
С. абавязковыя фармальнасці.
4. Зрабіць абрад.
С. царкоўную службу.
5. Нарабіць крыку, учыніць вэрхал і пад. (разм.).
С. віск.
6. Выправіць недахопы, памылкі; паправіць папсаванае, зламанае і пад. (разм.).
С. непаладкі ў маторы.
7. і каго. Перавыхаваць (разм.).
Такога чалавека цяжка ўжо с.
|| незак. спраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
справу́нкі, -аў, адз. справу́нак, -нка, м. (разм.).
1. Заняткі, справы.
Хатнія с.
2. Новае адзенне, абноўка.
Усе грошы пайшлі на с.
справядлі́васць, -і, ж.
1. гл. справядлівы.
2. Справядлівыя, аб’ектыўныя адносіны да каго-н.
Раздзяліць грошы па справядлівасці.
справядлі́вы, -ая, -ае.
1. Які дзейнічае бесстаронна, непрадузята.
С. суддзя.
Справядлівае рашэнне.
Справядліва (прысл.) ацаніць што-н.
2. Такі, які грунтуецца на справядлівасці; законны.
Справядлівыя нараканні.
3. Які адпавядае ісціне; правільны.
Факты пры праверцы аказаліся справядлівымі.
|| наз. справядлі́васць, -і, ж.
спрага́цца¹ гл. спрэгчыся¹.
спрага́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.
У граматыцы аб дзеяслове: змяняцца па граматычных формах (па асобах, ліках, ладах, трываннях, у часе).
спрага́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.
У граматыцы: змяняць дзеяслоў па яго граматычных формах.
|| зак. праспрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.
|| наз. спражэ́нне, -я, н.
спрада́ць¹, -да́м, -дасі́, -да́сць; -дадзі́м, -дасце́, -даду́ць; спрада́ў, -дала́, -ло́; зак., каго-што.
Прадаць усю маёмасць (звычайна па частках).
Вымушаны быў с. усё, каб разлічыцца за пазыкі.
|| незак. спрадава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць.