спява́к, спевака́,
Той, хто ўмее спяваць; для каго спевы з’яўляюцца прафесіяй.
||
спява́к, спевака́,
Той, хто ўмее спяваць; для каго спевы з’яўляюцца прафесіяй.
||
спява́цца, 1 і 2
1.
2. Узнаўляцца, выконвацца голасам.
3.
спява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е;
1. што і без
2. каго-што і без
3. Пра пеўчых і некаторых іншых птушак: цёхкаць, шчоўкаць, свістаць
4.
5. (1 і 2
6. аб кім-чым і пра каго-што. Складаць вершы пра што
||
||
спяка́нне, -я,
1. Шчыльнае злучэнне асобных часцінак цвёрдага рэчыва пры высокай тэмпературы.
2. Працэс атрымання цвёрдых і порыстых кавалкаў з дробных, парашкападобных або пылападобных матэрыялаў; агламерацыя.
спяка́цца, 1 і 2
1.
2. Мець здольнасць да спякання (у 1
спяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е;
1. Выклікаць спяканне (у 1
2. Рабіць спяканне (у 2
спяко́та, -ы,
Высокая тэмпература паветра, нагрэтага сонцам; спёка, гарачыня.
спяко́тлівы, -ая, -ае (
Тое, што і спякотны.
||
спяко́тны, -ая, -ае.
Вельмі гарачы, душны; надзвычай нагрэты.
||
спяле́ць, 1 і 2
Станавіцца спелым.