Verbum

скрану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Зрушыцца з месца.

Цягнік скрануўся з месца.

|| незак. скрана́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. скрана́нне, -я, н.

скрану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

Зрушыць з месца.

С. шафу.

|| незак. скрана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. скрана́нне, -я, н.

скрапі́ць, скраплю́, скрэ́піш, скрэ́піць; скрэ́плены; зак., што.

Выклікаць запор.

Пражаным бобам скрапіла (безас.) жывот.

|| незак. скрапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. скрапле́нне, -я, н.

скрапля́льны, -ая, -ае.

Які служыць для скраплення жывата.

С. сродак.

скра́сці, скра́ду, скра́дзеш, скра́дзе; скра́дзены; зак., каго-што.

Цішком забраць для сябе што-н. чужое.

Тваіх здабыткаў злодзею не с.

скрозь, прысл. і прыназ.

1. прысл. Усюды.

С. лёг снег.

2. прысл. Заўсёды, увесь час (разм.).

Я сябе с. сам правяраю.

3. прыназ. з В. Цераз што-н.

С. шчыліны дзвярэй прабівалася святло.

4. прыназ. з В. Ужыв. пры абазначэнні стану, дзеяння і пад., якое змяняецца, суправаджаецца іншым дзеяннем, станам і пад.

Шаптаць с. слёзы.

скро́іць, скро́ю, скро́іш, скро́іць; скро́ены; зак., што.

1. гл. кроіць.

2. Кроячы, зрасходаваць што-н.

С. увесь паркаль.

|| незак. скро́йваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

скро́мны, -ая, -ае.

Тое, што і сціплы.

|| наз. скро́мнасць, -і, ж.

скронь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Бакавая частка чэрапа ад вуха да лобнай косці.

|| прым. скро́невы, -ая, -ае.

скрупулёзны, -ая, -ае.

Дакладны да самых дробязей, надзвычайна дакладны.

С. аналіз.

Скрупулёзна (прысл.) даследаваць з’яву.

|| наз. скрупулёзнасць, -і, ж.