Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

нападро́ст,

У выразе: шыць нападрост — з запасам, з разлікам на рост.

напаі́ць, -паю́, -по́іш, -по́іць; -по́ены; зак.

1. гл. паіць.

2. перан., што. Насыціць, напоўніць чым-н.

Паветра напоена пахам чаромхі.

|| незак. напо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

напа́йванне гл. напаяць.

напа́йваць гл. напаяць.

напа́йка, -і, ДМ -па́йцы, мн. -і, -па́ек, ж.

1. гл. напаяць.

2. Напаяны кавалак металу.

Стальная н.

напака́з, прысл.

1. Для агульнага агляду.

Выставіць тавары н.

2. 3 мэтай звярнуць увагу, для выгляду.

Рабіць усё толькі н.

напаку́тавацца, -туюся, -туешся, -туецца; -туйся; зак.

Перажыць, вынесці многа пакут.

Н. ў палоне.

напа́л, -у, м.

1. гл. напаліць.

2. Ступень свячэння напаленага цела.

Н. ніці лямпачкі.

3. перан. Стан узбуджанасці, хвалявання.

Спрэчкі дасягнулі напалу.

напалаві́ну, прысл.

1. У няпоўным, палавінным памеры, аб’ёме.

Хата н. пустая.

2. Не да канца, не зусім.

Зрабіць справу н.

напала́м, прысл.

1. На дзве роўныя часткі, надвае.

Падзяліць маёмасць н.

2. У роўнай долі з кім-н.

Наймаць кватэру н. з сяброўкай.

3. Напалавіну, у сумесі з чым-н.

Ялавічына н. са свінінай.