Verbum

кама́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Маленькае двухкрылае насякомае-крывасмок з тонкім цельцам і доўгім хабатком.

◊

Камар носа не падточыць — зроблена вельмі добра, што не прыдзярэшся.

|| прым. камары́ны, -ая, -ае.

камато́зны гл. кома¹.

кама́шы, -аў, адз. -ма́ш, -а, м.

Тое, што і гамашы.

камбаджы́йцы, -аў, адз. -джы́ец, -джы́йца, м.

Насельніцтва Камбоджы.

|| ж. камбаджы́йка, -і, ДМ -джы́йцы, мн. -і, -джы́ек.

|| прым. камбаджы́йскі, -ая, -ае.

камба́йн, -а, мн. -ы, -аў, м.

Перасовачная або самаходная машына, якая адначасова выконвае работу некалькіх машын або механізмаў.

Збожжаўборачны к.

Горны к.

|| прым. камба́йнавы, -ая, -ае.

К. агрэгат.

камба́йнер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Механізатар, які працуе на сельскагаспадарчым камбайне.

|| прым. камба́йнерскі, -ая, -ае.

ка́мбала, -ы, ж.

Прамысловая марская рыба са сплюснутым целам з вачамі на адным баку.

|| прым. ка́мбалавы, -ая, -ае.

Сямейства камбалавых (наз.).

камбіко́рм, -у, м.

Скарачэнне: камбінаваны корм; прыгатаваная ў пэўных прапорцыях сумесь сухіх кармоў для жывёлы.

|| прым. камбіко́рмавы, -ая, -ае.

Камбікормавая прамысловасць.

камбінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак.

1. што. Злучаць, спалучаць розныя (але аднародныя) элементы ў пэўным парадку ў адно цэлае (у 1 знач.).

К. розныя адценні фарбаў.

2. Рабіць камбінацыю (у 2 знач.; разм.).

|| зак. скамбінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е, -ну́й; -нава́ны.

|| наз. камбінава́нне, -я, н.

камбіна́т, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.

Аб’яднанне прамысловых прадпрыемстваў розных вытворчых галін, а таксама аб’яднанне дробных прадпрыемстваў.

К. бытавых паслуг.

Швейны к.

|| прым. камбіна́цкі, -ая, -ае і камбіна́таўскі, -ая, -ае.