Verbum

ваўчкі́, -о́ў.

Травяністая расліна сямейства складанакветных з учэпістымі калючкамі.

|| прым. ваўчко́вы, -ая, -ае.

ваўчо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

1. гл. воўк.

2. Цацка ў выглядзе круга або шарыка на шпяні, якая пры хуткім вярчэнні доўга захоўвае вертыкальнае становішча.

Пусціць в.

Круціцца ваўчком (перан.).

ваўчы́ны гл. воўк.

ваўчы́ца, -ы, мн. -ы, -чы́ц, ж.

Самка ваўка.