Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
аеёзілоруыэюя
бгдежзйклмнрстфхцчшя

бунта́рства, -а, н.

Рэзкае абурэнне, пратэст, якія суправаджаюцца непакорнасцю.

|| прым. бунта́рскі, -ая, -ае.

Б. настрой.

бунтаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Удзельнік бунту¹.

|| ж. бунтаўшчы́ца, -ы, мн. -ы, -чы́ц.

|| прым. бунтаўшчы́цкі, -ая, -ае.

бунчу́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (гіст.).

Дрэўка з прывязаным конскім хвастом як сімвал улады (у казацкіх атаманаў, украінскіх і польскіх гетманаў).

|| прым. бунчу́жны, -ая, -ае.