Verbum

бут, -у, М бу́це, м.

Будаўнічы камень, які звычайна выкарыстоўваецца для закладкі фундаменту.

|| прым. бу́тавы, -ая, -ае.

Бутавая кладка.

бу́таль, -таля, мн. -талі, -таляў, м. (разм.).

Тое, што і бутля.

бутанье́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Кветка або букецік кветак, які прышпільваецца да адзення ў якасці ўпрыгожання.

бутафо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тэатральны служачы, адказны за бутафорыю (у 1 знач.), а таксама майстар, які яе вырабляе.

|| прым. бутафо́рскі, -ая, -ае.

бутафо́рыя, -і, ж.

1. Прадметы абстаноўкі ў спектаклі, а таксама штучныя прадметы замест сапраўдных на вітрынах магазінаў і інш.

2. перан. Падман, бачнасць, фальш, разлічаныя на знешні эфект.

Усё гэта б.

|| прым. бутафо́рскі, -ая, -ае і бутафо́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

бу́тля, -і, мн. -і, -яў, ж.

Вялікая бутэлька.

Б. яблычнага соку.

буто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пупышка кветкі.

Бутоны цюльпанаў.

|| прым. буто́нны, -ая, -ае.

буту́з, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Маленькі, тоўсценькі хлопчык; таўсматае дзіця.

З сяней паказаўся чырвоненькі б.

бутэ́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

1. Шкляная пасудзіна для вадкасцей, звычайна цыліндрычнай формы з вузкім горлам.

Б. ліманаду.

2. Старая руская мера вадкасцей, роўная 0,6 л.

◊

Заглядаць у бутэльку (разм., іран.) — часта выпіваць, напівацца.

Лезці ў бутэльку (разм., неадабр.) — злавацца на каго-н., звычайна беспадстаўна.

|| памянш. бутэ́лечка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. бутэ́лечны, -ая, -ае.

Бутэлечнае піва.

бутэрбро́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Скібка хлеба з маслам, сырам, каўбасой і пад.

|| прым. бутэрбро́дны, -ая, -ае.

Бутэрброднае масла.