Verbum

расчэ́сванне² гл. расчасаць².

расчэ́свацца гл. расчасацца.

расчэ́сваць¹ гл. расчасаць¹.

расчэ́сваць² гл. расчасаць².

расшавялі́цца, -вялю́ся, -ве́лішся, -ве́ліцца; зак.

Тое, што і разварушыцца.

|| незак. расшаве́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

расшавялі́ць, -вялю́, -ве́ліш, -ве́ліць; -ве́лены; зак., каго-што.

1. Шавелячы, разварушыць, вывесці са спакойнага стану.

Р. мурашнік.

2. перан. Абудзіць да дзейнасці.

Р. слухачоў.

|| незак. расшаве́льваць, -аю, -аеш, -ае.

расшало́паць, -аю, -аеш, -ае; зак., што (разм.).

Зразумець, разгадаць.

Ён ледзь расшалопаў, што ад яго патрабуюць.

расша́ркацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Раскланяцца, шаркаючы нагой.

Пачціва расшаркаўся.

2. перан. Выказаць залішне ліслівыя адносіны да каго-н.

Р. перад начальствам.

|| незак. расша́рквацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. расша́ркванне, -я, н.

расша́стаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Разадраць.

Р. сукенку.

расшкумата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

Разадраць, разарваць на дробныя кавалкі.

Р. сшытак.