Verbum

нацяру́шваць гл. нацерушыць.

нацярэ́бліваць гл. нацерабіць.

нацячы́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цячэ́, -цяку́ць; -цёк, -цякла́, -кло́; зак.

Паступова сцякаючы або прасочваючыся, сабрацца дзе-н.

У падвал нацякла вада.

|| незак. нацяка́ць, -а́е.

нач...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) начальнік, напр.: начгас (начальнік гаспадарчай часткі), начдыў (начальнік дывізіі), начштаба (начальнік штаба);

2) які начальствуе, напр., начсастаў.

начава́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́й; незак.

Спаць дзе-н. усю ноч.

Н. на сене.

|| зак. пераначава́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́й.

начадзі́ць гл. чадзіць.

начака́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., чаго.

Чаканячы, вырабіць.

Н. сярэбраных манет.

|| незак. начака́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

нача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая ўзначальвае што-н., кіруе чым-н.

|| ж. нача́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц (разм.).

|| прым. нача́льніцкі, -ая, -ае.

Н. загад.

нача́льніцкі, -ая, -ае.

1. гл. начальнік.

2. Поўны важнасці, строгасці; уладны.

Н. тон.

нача́льства, -а, н.

1. зб. Начальнікі, адміністрацыя.

2. Начальнік (разм.).

Дзе знаходзіцца ваша н.?