Verbum

навы́перадкі, прысл.

Імкнучыся перагнаць, выперадзіць іншага, адзін аднаго.

Імчацца н.

навы́пуск, прысл.

Не запраўляючы ў боты, чаравікі (пра штаны); зверху штаноў, спадніцы (пра кофту, кашулю).

Штаны н.

Насіць кофту н.

навырабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., чаго.

1. Зрабіць, вырабіць што-н. у вялікай колькасці.

Н. цацак.

2. Апрацаваць дубленнем многа чаго-н.

Н. шкур.

3. Насваволіць, нагарэзнічаць (разм.).

Чаго толькі не навыраблялі дзеці ў хаце.

навы́раст, прысл.

Тое, што і нападрост.

навэ́ндзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., чаго.

Прыгатаваць нейкую колькасць шляхам вэнджання.

Н. шынак.

навю́ткі, -ая, -ае (разм.).

Зусім новы, самы новы.

Н. касцюм.

навядзе́нне гл. навесці.

навяза́цца, -вяжу́ся, -вя́жашся, -вя́жацца; -вяжы́ся; зак. (разм.).

Напрасіцца; дамагчыся свайго назойлівымі просьбамі.

Н. ў сябры.

навяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак.

1. чаго. Нарыхтаваць, зрабіць шляхам вязання.

Н. шапак.

Н. венікаў.

2. каго (што). Прымацаваць, узяць на прывязь.

Н. каня на лузе.

3. перан., каго-што каму. Прымусіць каго-н. прыняць або зрабіць што-н. супраць яго волі, жадання.

Н. сваю думку.

Н. бой.

|| незак. навя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

навярну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ве́рнецца; зак.

1. Выступіць на вачах (пра слёзы).

Ад болю навярнуліся слёзы на вачах.

2. Нахіліцца на бок.

|| незак. наваро́чвацца, -аецца.