Verbum

нахо́дзіць гл. найсці.

нахо́хліцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ліцца; зак. (разм.).

Скурчыцца, натапырыўшы пер’е (пра птушак).

Верабей нахохліўся.

нахо́хліць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ліць; -лены; зак., што (разм.).

Натапырыць, падняць пер’е (пра птушак).

нахра́пам, прысл. (разм.).

Дзёрзка, нахабна.

Дзейнічаць н.

нахра́пісты, -ая, -ае (разм.).

Які дзейнічае нахрапам; бесцырымонны, нахабны.

Н. характар.

|| наз. нахра́пістасць, -і, ж.

нахуліга́ніць гл. хуліганіць.

нацадзі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цэ́дзіцца; зак.

Цэдзячыся, наліцца ў што-н.

|| незак. нацэ́джвацца, -аецца.

нацадзі́ць, -цаджу́, -цэ́дзіш, -цэ́дзіць; -цэ́джаны; зак., чаго-што.

Цэдзячы, наліць.

Н. квасу.

|| незак. нацэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

нацалава́цца, -лу́юся, -лу́ешся, -лу́ецца; -лу́йся; зак.

Нацешыцца ўволю пацалункамі.

Даганяючы, не нацалуешся (прымаўка).

нацані́ць, -цаню́, -цэ́ніш, -цэ́ніць; -цэ́нены; зак., што.

Правесці павышэнне цаны (цэн) на што-н.

|| незак. нацэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. нацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.