Verbum

рассудзі́ць, -суджу́, -су́дзіш, -су́дзіць; -су́джаны; зак.

1. каго-што. Разабраўшы абставіны, факты, вырашыць, хто правы, хто вінаваты.

Р. спрэчку.

Людзі нас рассудзяць.

2. Абдумаць, рашыць, разважыць.

Сама сабе рассуджу.

|| незак. рассу́джваць, -аю, -аеш, -ае.

рассука́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца і -су́чацца; зак.

Развіцца, распусціцца (пра скручанае).

|| незак. рассу́квацца, -аецца.

рассука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і -сучу́, -су́чаш, -су́ча; -сука́ны; зак., што.

Развіць, распусціць (скручанае).

Р. плётку.

|| незак. рассу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

рассу́нуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; зак.

1. Рухаючыся, сунучыся ў бакі, аддаліцца, раз’яднацца, расступіцца.

Шторы рассунуліся.

Кусты рассунуліся.

2. Разбурыцца, разваліцца (разм.).

Капа рассунулася.

|| незак. рассо́ўвацца, -аецца.

рассу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь: -нуты; зак.

1. што. Рухаючы, сунучы ў розныя бакі, раз’яднаць, адсунуць, расхіліць.

Р. парты.

Р. шторы.

Р. пясок.

2. што. Зрабіць шырэйшым, раскласці (што-н. складное).

Р. стол.

3. каго-што. Прымусіць расступіцца.

Р. натоўп.

|| незак. рассо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. рассо́ўванне, -я, н.

рассупо́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв . -ніцца; зак.

Развязацца (пра супоню на хамуце).

|| незак. рассупо́ньвацца, -аецца.

рассупо́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што.

Развязаць супоню на хамуце.

|| незак. рассупо́ньваць, -аю, -аеш. -ае.

рассусо́льваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм., неадабр.).

Гаварыць павольна. трацячы час на лішнія падрабязнасці. наз. рассусо́льванне, -я, н.

рассціла́нне гл. разаслаць².

рассціла́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв.. -а́ецца; незак.

1. гл. разаслацца.

2. Размяшчацца на вялікай прасторы.

За хатай рассцілаўся луг.