агрыза́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца;
1. Звычайна пра сабаку: злосна бурчаць ці брахаць, пагражаючы ўкусіць таго, хто закрануў.
2.
||
агрыза́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца;
1. Звычайна пра сабаку: злосна бурчаць ці брахаць, пагражаючы ўкусіць таго, хто закрануў.
2.
||
агрэ́бкі, -аў (
Рэшткі сена пасля стагавання, накладвання воза
агрэ́бці, аграбу́, аграбе́ш, аграбе́; аграбём, аграбяце́, аграбу́ць; агро́б, агро́бла; аграбі́; агрэ́бены;
1. Тое, што і абгрэбці.
2. Згрэбці ўсё навокал, падбіраючы (
3.
||
||
агрэга́т, -а,
1. Канструктыўнае спалучэнне ў адно цэлае некалькіх рознатыповых машын для эфектыўнай сумеснай работы.
2. Складаная частка якой
||
агрэ́сар, -а,
Той, хто ўчыняе агрэсію; захопнік.
||
агрэсі́ўны, -ая, -ае.
Наступальны, захопніцкі, варожы.
||
агрэ́сія, -і,
1. Дэструктыўныя паводзіны або форма адносін, якія наўмысна прычыняюць шкоду
2. Паводле міжнароднага права незаконнае прымяненне ўзброенай сілы адной дзяржавай супраць суверэнітэту, тэрытарыяльнай недатыкальнасці або палітычнай незалежнасці другой дзяржавы.
||
агрэ́ст, -у,
Калючая садовая кустовая расліна з кісла-салодкімі буйнымі ягадамі, а таксама ягады гэтай расліны.
||
агрэ́х, -а,
1. Дрэнна ўзараная або прапушчаная пры ворыве, сяўбе лапіна на полі.
2.
агрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; -рэ́ты;
Моцна ўдарыць; выцяць.