Verbum

катафа́лк, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Транспартны сродак для дастаўкі труны з целам нябожчыка.

2. Высокая падстаўка для труны.

|| прым. катафа́лкавы, -ая, -ае.

ката́х, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Суквецце з патоўшчанай воссю, на якой шчыльна сядзяць кветкі; насенне.

К. кукурузы.

Катахі вярбы.

|| памянш. каташо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.

|| прым. ката́шны, -ая, -ае.

ката́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Ездзіць на чым-н., у чым-н. дзеля прагулкі.

К. на кані.

К. на лыжах.

2. Шмат разоў ездзіць куды-н., раз’язджаць (разм.).

К. за дзяржаўны кошт.

|| наз. ката́нне, -я, н.

ката́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак.

1. каго (што). Вазіць на чым-н. дзеля прагулкі, забавы.

К. на лодцы.

К. на машыне.

2. што. Апрацоўваць шляхам пракаткі (спец.).

К. ліставое жалеза.

|| наз. ката́нне, -я, н.

катлава́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Паглыбленне ў зямлі для закладкі фундамента якога-н. збудавання.

|| прым. катлава́нны, -ая, -ае.

катлаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

Паглыбленне, упадзіна на паверхні зямлі або на дне мора, акіяна.

|| прым. катлаві́нны, -ая, -ае.

катле́та, -ы, ДМ -ле́це, мн. -ы, -ле́т, ж.

Засмажаны кусок мяса з рабрынкай (адбіўная катлета) або кулінарны выраб авальнай ці круглай формы з рыбнага, мяснога фаршу, кашы і г.д.

Катлеты з цяляціны.

Рыбныя катлеты.

|| памянш. катле́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

|| прым. катле́тны, -ая, -ае.

като́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адмоўны электрод; проціл. анод.

|| прым. като́дны, -ая, -ае.

като́к¹, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

Пакрытая лёдам гарызантальная пляцоўка для катання на каньках.

като́к², -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. У будаўніцтве: машына са стальнымі валкамі для ўшчыльнення і выраўноўвання грунту, дарожных пакрыццяў і інш.

2. Круглая драўляная калодка, па якой перакочваюць цяжкія прадметы.

Перакочваць бярвенне на катках.