Verbum

наслядзі́ць гл. слядзіць.

насмакта́цца, -макчу́ся, -мо́кчашся, -мо́кчацца; -макчы́ся; зак.

1. Смокчучы, напіцца чаго-н., уволю пасмактаць.

Н. соку.

2. перан. Уволю накурыцца (разм.).

3. перан. Напіцца п’яным (разм., груб.).

|| незак. насмо́ктвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

насмакта́ць, -смакчу́, -смо́кчаш, -смо́кча; -смакчы́; зак., чаго.

Высмактаць нейкую колькасць чаго-н.

Камар насмактаў крыві.

|| незак. насмо́ктваць, -аю, -аеш, -ае.

насмалі́ць¹, -малю́, -мо́ліш, -мо́ліць; -мо́лены; зак., што і чаго.

Нацерці або пакрыць смалою.

Н. вяроўку.

|| незак. насмо́льваць, -аю, -аеш, -ае.

насмалі́ць², -малю́, -ма́ліш, -ма́ліць; -ма́лены; зак.

1. чаго. Абпальваючы, ачысціць ад поўсці, шчаціння і пад. ў вялікай колькасці.

2. Многа накурыць (разм.).

|| незак. насма́льваць, -аю, -аеш, -ае.

на́смарк, -у, м.

Запаленне слізістай абалонкі носа, якое суправаджаецца слізістымі выдзяленнямі і чханнем.

насме́лую, прысл.

Смела, не баючыся.

Сказаць н. праўдзівае слова.

насме́рць, прысл.

1. Так, што надыходзіць смерць, да смерці.

Раніць н.

2. Не шкадуючы жыцця, да канца.

Стаяць н.

3. перан. Вельмі моцна (разм.).

Перапалохацца н.

насме́ціць гл. смеціць.

насме́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Крыўдны, злосны жарт з каго-, чаго-н., высмейванне каго-, чаго-н.