Verbum

касабо́кі, -ая, -ае.

3 касым, крывым бокам.

Касабокая хатка.

|| наз. касабо́касць, -і, ж.

касабо́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак. (разм.).

Станавіцца касабокім, крывым.

Паркан касабочыцца.

|| зак. скасабо́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца.

касаваро́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Мужчынская кашуля са стаячым каўняром, які зашпільваецца збоку.

касава́ць, касу́ю, касу́еш, касу́е; касу́й; касава́ны; незак., што.

1. Закрэсліваць, выкрэсліваць.

К. напісанае.

2. Спыняць, адмяняць дзеянне чаго-н.

К. пастанову.

К. шлюб.

К. дамову.

3. Апратэстоўваць рашэнне суда ў касацыйным парадку (спец.).

|| зак. скасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 2 і 3 знач.).

|| наз. касава́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

касаві́льна, -а, мн. -ы, -аў, н. (разм.).

Тое, што і кассё.

касаві́ца, -ы, ж.

Час касьбы.

Разгарнулася самая к.

касаво́касць, -і, ж.

Стан вачэй, пры якім зрэнкі накіраваны ў розныя бакі.

касаво́кі, -ая, -ае.

3 касымі вачамі, які мае касавокасць.

касаву́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; незак. (разм.).

1. на каго-што. Глядзець скоса.

К. на дзверы кабінета.

2. перан., на каго-што. Адносіцца з падазрэннем, недружалюбна.

|| зак. скасаву́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца (да 1 знач.).

касаву́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак., што (разм.).

Глядзець коса, убок (пра вочы).

Вока касавурыць.

|| зак. скасаву́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны.