Verbum

аграбле́нне гл. грабіць.

агракульту́ра, -ы, ж.

Сістэма мерапрыемстваў, накіраваных на павышэнне культуры земляробства, паляпшэнне тэхнікі паляводства.

|| прым. агракульту́рны, -ая, -ае.

аграма́дзіна, -ы, мн. -ы, -дзін, ж. (разм.).

Прадмет велізарных памераў.

аграма́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

Абагуліць, ператварыць прыватнае, індывідуальнае ў калектыўна-грамадскае.

А. зямлю.

А. жывёлу.

|| незак. аграма́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. аграма́джанне, -я, н.

аграма́дны, -ая, -ае.

Вельмі вялікі.

А. дом.

аграні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; агра́нены; зак., што (спец.).

Апрацаваць, зрабіўшы гранёным.

А. хрусталь.

|| незак. агра́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. агра́нка, -і, М -нцы, ж. і агра́ньванне, -я, н.

аграно́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па аграноміі.

аграно́мія, -і, ж.

Комплекс навук аб апрацоўцы сельскагаспадарчых культур.

|| прым. агранамі́чны, -ая, -ае.

аграпрамысло́вы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да сельскагаспадарчай вытворчасці, яе матэрыяльна-тэхнічнай базы і рэалізацыі яе прадукцыі.

А. комплекс.

агра́рнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Спецыяліст па аграрных пытаннях.