калі́, прысл. і злуч.
1. прысл. пыт. У які час?
К. ж вы прыйдзеце? К. гэта будзе?
2. прысл. неазнач. Калі-небудзь.
Ці чуў ты к. такое? 3. прысл. неазнач. У няпэўны будучы час. Заходзь к. да нас.
4. прысл. азнач. Ужыв. як абстрактнае абазначэнне часу (звычайна ў спалучэнні з часц. «вось»).
Вось к. мне трэба было вярнуцца.
5. злуч. часавы. Ужыв. ў пачатку даданага сказа і выражае:
а) частковае або поўнае супадзенне ў часе дзеяння галоўнага і даданага сказаў; у той час як.
К. ўзышло сонца, мы ўжо былі дома;
б) паслядоўнасць дзеяння; пасля таго як.
Я надта перапужалася, к. пачула такое;
в) паўтаральнасць дзеяння (часта са словамі «заўсёды», «кожны раз» і інш.).
Мы заўсёды рады, к. вы прыязджаеце да нас.
6. злуч. умоўны. Выражае рэальную ўмову здзяйснення, існавання чаго-н.
К. працаваць, дык працаваць.
К. глянеш з пагорка, то ўсё ўбачыш як на далоні.
калі́бр, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.
1. -у. Дакладны размер якога-н. вырабу, прадмета.
2. -у. Дыяметр канала ствала агнястрэльнай зброі.
Снарад вялікага калібру.
3. -у, перан. Пра форму, велічыню, якасць чаго-н.
Людзі рознага калібру.
4. -а. Вымяральны інструмент для праверкі размераў, формы і ўзаемнага размяшчэння частак вырабу (спец.).
|| прым. калі́бравы, -ая, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).
калібрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што (спец.).
1. Правяраць або ўдакладняць калібр (у 1 знач.).
К. дрот.
2. Правяраць шкалу дзяленняў якога-н. вымяральнага прыбора.
К. тэрмометр.
|| наз. калібрава́нне, -я, н. і калібро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.
калі́бры, нескл., м. і ж.
Надзвычайна маленькая птушка з яркім апярэннем, водзіцца ў Цэнтральнай і Паўднёвай Амерыцы.
ка́ліва, -а, мн. -ы, -ліў і -ліваў, н.
1. Асобна ўзятая расліна, сцябліна, саломіна і пад.
К. пшаніцы.
2. перан. Пра самую малую колькасць чаго-н. (разм.).
К. надзеі.
3. у знач. прысл. Крыху (разм.).
◊
Да апошняга каліва (разм.) — усё, цалкам.
Ні каліва (разм.) — ніколькі, ані.
|| памянш.-ласк. ка́ліўца, -а, мн. -ы, -аў, н.
калігра́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.
Чалавек, які піша прыгожа і разборліва.
калігра́фія, -і, ж.
Майстэрства пісаць прыгожа і разборліва.
|| прым. каліграфі́чны, -ая, -ае.
К. почырк.
калідо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Праход, які злучае асобныя часткі кватэры, будынка.
2. перан. Вузкая, доўгая прастора, якая злучае сабой што-н., праход.
Горны к.
Паветраны к.
|| прым. калідо́рны, -ая, -ае.
Калідорная сістэма.
калідо́рны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (разм.) Работнік гасцініцы, які абслугоўвае некалькі нумароў.
|| ж. калідо́рная, -ай, мн. -ыя, -ых.
калі́зія, -і, мн. -і, -зій, ж. (кніжн.).
Сутыкненне процілеглых поглядаў, інтарэсаў, імкненняў.
|| прым. калізі́йны, -ая, -ае.