Verbum

да́та

(польск. data, ад лац. datum)

1) дакладны каляндарны час (год, месяц, дзень) якой-н. падзеі, здарэння;

2) памета на дакуменце пра час яго напісання.

датава́ць

(польск. datować, ад фр. dater)

1) абазначаць дату на чым-н. (напр. д. заяву);

2) вызначаць час, калі адбылася якая-н. падзея.

даталі́т

(ад гр. dateomai = дзялю + -літ)

мінерал класа сілікатаў, празрысты, бясколерны, часам зеленаваты або жаўтаваты, які з’яўляецца сыравінай для атрымання бору.

датаско́п

(ад лац. data = дадзеныя + -скоп)

электронная фотанаборная машына з праграмным кіраваннем.

дата́цыя

(польск. dotacja, ад с.-лац. dotatio = дар)

дзяржаўная грашовая дапамога прадпрыемствам, установам для пакрыцця якіх-н. выдаткаў; даплата, матэрыяльная дапамога.

датыёра

(н.-лац. dathiora)

сумчаты грыб сям. датыёравых, які развіваецца на адмерлых галінках рабіны.

даты́ў

[лац. (casus) dativus]

лінгв. давальны склон.

датыхі́за

(н.-лац. dothichiza)

недасканалы грыб сям.эксцыполавых, які трапляецца на ігліцы і парастках хвоі.