Verbum

аўгі́т

(ад гр. auge = бляск)

мінерал класа сілікатаў зеленавата-чорнага колеру са шкляным бляскам.

аўгу́р

(лац. augur)

1) старажытнарымскі жрэц, які тлумачыў волю багоў па шчабятанні і палёце птушак;

2) перан. той, хто робіць выгляд, што ведае асаблівыя тайны.

аўгусці́нцы

(с.-лац. augustiniani, ад лац. Augustinus = імя раннехрысціянскага багаслова)

члены каталіцкага ордэна, які быў заснаваны ў 13 ст. у Італіі і абапіраўся на вучэнне багаслова Аўгусціна.