Verbum

дыяпрае́ктар

(ад дыя- + праектар)

праекцыйны ліхтар для паказу дыяпазітываў.

дыяпры́нт

(ад дыя- + англ. print = адбітак)

спосаб прыгатавання капіравальных форм для афсетнага друку.

дыяпсі́д

(ад ды- + гр. opsis = выгляд)

мінерал, манаклінны піраксен белага, зялёнага, сіняга колеру са шкляным бляскам; празрыстыя разнавіднасці выкарыстоўваюцца як каштоўныя камяні.

дыяпта́з

(ад дыя- + гр. optazo = бачу)

мінерал падкласа кальцавых сілікатаў, водны сілікат медзі ізумрудна-зялёнага колеру; празрыстыя крышталі выкарыстоўваюцца ў ювелірнай справе.

дыяптры́метр

(ад дыяптрыя + -метр)

прыбор для вымярэння заломнай сілы аптычнага шкла.

дыяптры́чны

(гр. dioptrikos)

звязаны со светлавымі з’явамі, што адбываюцца ў розных празрыстых асяроддзях (напр. д. тэлескоп).

дыяптры́я

(гр. dioptreia = назіранне, вымярэнне)

адзінка вымярэння аптычнай сілы лінзы або сістэмы лінзаў.

дыяра́ма

(ад дыя- + гр. horama = карціна, відовішча)

1) карціна вялікіх памераў з аб’ёмным пярэднім планам — макетамі будынкаў, дрэў, фігур і інш.;

2) карціна, напісаная з абодвух бакоў празрыстага матэрыялу і спецыяльна асветленая для стварэння ўражання аб’ёмнасці.

дыярві́ла

(н.-лац. diervilla)

кустовая расліна сям. бружмелевых з бліскучым лісцем і зеленавата-жоўтымі кветкамі ў мяцёлках, пашыраная ў Паўн. Амерыцы і Усх. Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

дыяртро́з

(гр. diarthrosis = расчляненне)

анат. сустаў, рухомае злучэнне касцей паміж сабой (параўн. сінартроз).