Verbum

дыяфа́нія

(гр. diaphaneia = празрыстасць)

празрыстая выява на шкле, утвораная спосабам дэкалькаманіі.

дыяфані́я

(гр. diaphonia)

тое, што і дысананс 1.

дыяфано́метр

(ад гр. diaphaneia = празрыстасць + -метр)

прыбор для вызначэння ступені празрыстасці рэчываў.

дыяфі́з

(гр. diaphysis)

анат. сярэдняя частка доўгай трубчастай косці (паміж двума эніфізамі).

дыяфі́льм

(ад дыя- + фільм)

серыя чорна-белых або каляровых дыяпазітываў на кінаплёнцы, аб’яднаных агульным сюжэтам і літаратурным тэкстам.

дыяфо́н

(ад дыя- + -фон)

акустычны апарат, які прымяняецца на маяках для сігналізацыі ў час туману.

дыяфра́гма

(гр. diaphragma = перагародка)

1) мышачная перагародка, якая аддзяляе грудную поласць ад брушной (у млекакормячых жывёл і чалавека);

2) прыстасаванне для змянення дыяметра дзеючай адтуліны ў фота- ці кінааб’ектыве;

3) вертыкальная сценка ў целе земляных і камененакідных плацін для забеспячэння іх воданепранікальнасці;

4) кальцавая перагародка ў трубаправодзе для стварэння перападу ціску, каб вызначыць расход вадкасці, газу.

дыяфрагмава́ць

(ад дыяфрагма)

змяняць дыяметр дзеючай адтуліны аб’ектыва з дапамогай дыяфрагмы 2.

дыяфтарэ́з

(ад гр. diaphtora = разбурэнне)

паўторны, рэгрэсіўны метамарфізм горных парод.

дыяхрані́я

(ад дыя- + гр. chronos = час)

гістарычная паслядоўнасць у развіцці моўных з’яў (параўн. сінхранія 2).