Verbum

дыскарда́нтны

(ад лац. discordare = не адпавядаць)

непадобны па якой-н. генетычнай прымеце (напр. д-ыя блізняты); параўн. канкардантны.

дыскатэ́ка

(фр. discothèque, ад гр. diskos = дыск + theke = сховішча)

збор грамафонных пласцінак (дыскаў 2) маладзёжная танцавальна-забаўляльная ўстанова, дзе музыка і танцы суправаджаюцца, як правіла каментарыямі дыск-жакея.

дыска́унтэр

(англ. discounter)

магазін у прамыслова развітых краінах, які гандлюе таварамі працяглага карыстання (халадзільнікамі, тэлевізарамі, відэатэхнікай і інш.) па зніжаных цэнах без прадстаўлення якіх-н. дадатковых паслуг.

дыскафі́л

(ад дыск + -філ)

збіральнік грамафонных пласцінак (дыскаў).

дыскваліфіка́цыя

(ад дыс + кваліфікацыя)

пазбаўленне кваліфікацыі, права займаць якую-н. пасаду, выконваць абавязкі, удзельнічаць у спартыўных спаборніцтвах і г. д. з-за неадпаведнасці прафесіянальным умовам або правілам (параўн. дэкваліфікацыя).

дыске́та

(англ. diskette)

тонкі гнуткі пластмасавы дыск, пакрыты магнітным слоем з аднаго ці абодвух бакоў, носьбіт інфармацыі ў персанальных ЭВМ.

дыско́зія

(н.-лац. discosia)

недасканалы грыб сям. лептастромавых, які паразітуе на лісці пладовых, дрэвавых і травяністых раслін.

дыско́нт

(англ. discount)

1) крэдытная аперацыя куплі банкам вэксаляў да заканчэння іх тэрміну, а таксама працэнт, які ўтрымліваюць пры гэтай аперацыі;

2) скідка з цаны тавару, валюты ў біржавых і валютных здзелках.

дыскрыміна́нт

(лац. discriminans, -ntis = які адрознівае)

мат. выраз, які складаецца з каэфіцыентаў ураўнення і ператвараецца ў нуль толькі ў тым выпадку, калі сярод каранёў ураўнення ёсць роўныя.

дыскрыміна́тар

(ад лац. discriminare = адрозніваць)

радыёэлектроннае ўстройства, у якім адбываецца параўнанне аднаго з параметраў электрычнага сігналу (напр. амплітуды, фазы) з аналагічным параметрам стандартнага сігнала.