Verbum

дыурэ́з

(н.-лац. diuresis, ад гр. diureo = выдзяляю мачу)

выдзяленне мачы.

дыурэ́тыкі

(гр. diuretikos)

мачагонныя сродкі.

дыурэты́чны

(гр. diuretikos)

мачагонны.

дыурэці́н

(н.-лац. diuretinum, ад гр. diuretikos = мачагонны)

лекавы прэпарат, белы парашок саладкавата-салёнага смаку, які ўжываецца як мачагонны сродак.

дыфазія́стр

(н.-лац. diphasiastrum)

расліна сям. дзеразовых з доўгім сцяблом, укрытым лускападобным лісцем, пашыраная ў розных кліматычных зонах; лекавая і фарбавальная.

дыфама́цыя

(лац. diffamatio = ганьбаванне)

выказванне ў сродках масавай інфармацыі сапраўдных або лжывых звестак, якія ганьбяць гонар і годнасць грамадзяніна або ўстановы, арганізацыі.

дыфасге́н

(ад ды- + фасген)

бясколернае масляністае атрутнае рэчыва з рэзкім удушлівым пахам, падобным да паху прэлага сена.

дыфенба́хія

(н.-лац. dieffenbachia)

травяністая расліна сям. ароідных з буйным цёмна-зялёным лісцем, пашыраная ў тропіках Амерыкі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

дыфені́л

(ад ды- + феніл)

араматычны вуглевадарод, бясколернае крышталічнае рэчыва; выкарыстоўваецца як высокатэмпературны цепланосьбіт.

дыфеніламі́н

(ад дыфеніл + амін)

араматычны другасны амін; выкарыстоўваецца ў вытворчасці азафарбавальнікаў, як стабілізатар пораху і пластмас.