Verbum

дыспута́нт

(лац. disputans, -ntis)

удзельнік дыспуту.

дыста́льны

(ад лац. distare = знаходзіцца на адлегласці)

самы аддалены ад сярэдняй плоскасці цела (пра частку цела, орган); проціл. таксімальны.

дыста́нцыя

(лац. distantia)

1) адлегласць, прамежак паміж чым-н.;

2) адлегласць па глыбіні паміж вайскоўцамі, вайсковымі падраздзяленнямі ў страі, а таксама паміж машынамі, самалётамі, караблямі ў баявым парадку (параўн. інтэрвал 3);

3) сп. адлегласць паміж стартам і фінішам, паміж баксёрамі на рынгу і інш.;

4) участак адміністрацыйна-тэхнічнага падзелу чыгуначнага, шашэйнага, воднага пуці.

дысто́рзія

(лац. distorsio = скрыўленне)

расцяжэнне звязак сустава або іх пашкоджанне.

дысто́рсія

(лац. distorsio = скрыўленне)

скажэнне адлюстравання, атрыманага пры дапамозе лінзы або аптычнай сістэмы, з-за рознага лінейнага павелічэння розных яго частак; разнавіднасць аберацыі.

дыстрафі́я

(ад дыс- + -трафія)

парушэнне жыўлення тканак, органаў або арганізма ў цэлым, якое прыводзіць да паталагічных змен.

дыстро́фны

(ад дыс- + -трофны);

д-ыя азёры — вадаёмы з малым утрыманнем пажыўных рэчываў.

дыстрыбуты́ўны

(лац. distributivus)

які мае адносіны да дыстрыбуцыі;

д. аналіз — метад лінгвістычнага даследавання, пры якім класіфікацыю моўных адзінак праводзяць у кантэксце.

дыстрыбу́цыя

(лац. distnbutio)

размеркаванне моўных адзінак, сукупнасць фанем, марфем, лексем, якія ствараюць кантэкст.

дыстрыб’ю́тар

(англ. distributor)

незалежны аптовы пасрэднік, які займаецца закупкай прадукцыі з мэтай продажу рознічным фірмам і магазінам, а таксама прамысловым прадпрыемствам, кааператывам, майстэрням для канчатковага спажывання.