Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дынітраталуо́л

(ад ды- + нітраталуол)

арганічнае злучэнне, якое выкарыстоўваецца пры вырабе выбуховых рэчываў.

дынітрахлорбензо́л

[ад ды- + нітра(ген) + хлорбензол]

арганічнае злучэнне, жоўтае крышталічнае рэчыва; выкарыстоўваецца пры вырабе фарбавальнікаў.

дыно́брыян

(н.-лац. dynobryon)

аднаклетачная або каланіяльная залацістая водарасць сям. ахраманадавых, якая пашырана пераважна ў чыстых вадаёмах.

дыно́д

(ад ды- + анод)

электрод у фотаэлектронным памнажальніку для павелічэння электроннага патоку ў выніку дынатроннага эфекту.

дыно́рніс

(ад гр. deinos = страшны + omis = птушка)

буйная, да трох метраў вышыні, бегаючая птушка, якая жыла ў Новай Зеландыі і была знішчана на працягу двух апошніх стагоддзяў.

дыо́л [ад

ды- + (алкаг)оль]

тое, што і гліколь.

дыпаэ́на

(н.-лац. dipoena)

павук сям. цянётнікаў, які жыве ў хваёвых і мяшаных лясах, на маладых хвоях і елках.

дыпептыда́зы

(ад ды- + пептыдазы)

ферменты, якія каталізуюць гідралітычнае расшчапленне дыпептыдаў на свабодныя амінакіслоты.

дыпепты́ды

(ад ды- + пептыды)

тое, што і пептыды.

дыпірамі́да

(ад ды- + піраміда)

шматграннік, утвораны дзвюма пірамідамі, якія як быццам злучаны асновамі.