Verbum

дыле́ма

(гр. dilemma)

1) лог. суджэнне або вывад з двума ўзаемавыключальнымі палажэннямі, з якіх неабходна выбраць адно, бо трэцяе немагчыма;

2) перан. цяжкі выбар паміж дзвюма магчымасцямі.

ды́лены

(англ. deal-ends)

рэшткі ад распілоўвання піламатэрыялаў на экспартныя дошкі (дыльсы); выкарыстоўваюцца ў тарнай, мэблевай і іншых галінах дрэваапрацоўчай прамысловасці.

ды́лер

(англ. dealer = гандляр)

1) юрыдычная або фізічная асоба, якая з’яўляецца членам фондавай біржы і выконвае аперацыі з каштоўнымі паперамі за свой кошт;

2) супрацоўнік банка, які займаецца аперацыямі з валютай, дэпазітамі, каштоўнымі паперамі;

3) асоба або фірма, якая перапрадае тавары, часцей за ўсё ад свайго імя.

дылета́нт

(фр. dilettante, ад іт. dilettante)

той, хто займаецца мастацтвам або навукай без спецыяльнай падрыхтоўкі, хто мае павярхоўнае знаёмства з якой-н. галіной ведаў.

дылетанты́зм

(фр. dilettantisme)

павярхоўны, без належнай падрыхтоўкі занятак якой-н. навукай, мастацтвам або іншай справай.

дыліжа́нс

(фр. diligence, ад лац. diligens = хуткі)

мнагамесная карэта для перавозкі пасажыраў і пошты ў еўрапейскіх краінах да пашырэння чыгуначных і аўтамабільных зносін.

ды́лінг

(англ. dealing)

памяшканне, у якім супрацоўнікі банка або кампаніі (дылеры) ажыццяўляюць здзелкі з валютай, дэпазітамі, каштоўнымі паперамі, золатам з дапамогай тэлефонаў, тэлексаў, факсаў і іншай тэхнікі.

дыло́гія

(гр. dilogia = паўтарэнне)

два раманы або драматычныя творы аднаго аўтара, звязаныя адзінствам задумы і пераемнасцю сюжэта.

ды́льсы

(англ. deals)

дошкі пэўных размераў, прызначаныя для экспарту.

дылю́вій

(лац. diluvium = патоп)

эпоха ў гісторыі Зямлі, калі было моцнае абледзяненне Паўночнага паўшар’я.